- -κις
- (AM -κις, Α λακων. τ. -κιν)κατάληξη επιρρημάτων που δηλώνουν συχνότητα. Αρχικά απαντά στον τ. πολλά-κις* (που αντιστοιχεί μορφολογικά και σημασιολογικά ακριβώς προς τον αρχ. ινδ. purũ-ciό, από τον οποίο επεκτάθηκε και σε άλλα επιρρ. (συχνάκις, τετράκις κ.λπ.). Το ληκτικό -ς τής -κις και το -ν τής -κιν λακων. εμφανίζονται προ φωνήεντος προς αποφυγή χασμωδίας (πρβλ. αύθι - αύθις, ούτω -ούτως).Παραδείγματα επιρρημάτων σε -κις: δεκάκις, εικοσάκις, εκατοντάκις, μυριάκις, οσάκις, πεντάκις, πολλάκις, συχνάκις, τετράκις, χιλιάκιςαρχ.εβδομάκις, ελαχιστάκις, ενδεκάκις, εξάκις, θαμάκις, μειζονάκις, ολιγιστάκις, πυκνάκις, σπανιάκις, τοσάκις, τριάκις.
Dictionary of Greek. 2013.